GESCHIEDENIS VAN DUN DEAGH TUNES
Geschiedenis (van een deel) van de door de DUN DEAGH Pipe Band gespeelde melodieën.
Amazing Grace
componist John Newton (1725-1807) datum: +/-1765
Amazing Grace, een uiterst eenvoudige tune, zowel qua notenzetting als qua maat, is en blijft
een van de meest ontroerende melodieën. Het werd gecomponeerd tussen 1760 en 1770 door
John Newton. Deze predikant-componist schreef deze melodie als een hymne, bestemd voor
een van zijn wekelijkse diensten.
De tekst verwijst naar een dramatische gebeurtenis in zijn leven: toen hij op 10 mei 1748, als
kapitein van een slaventransportschip, in een razende storm dreigde te vergaan, en hij in
doodsangst, ondanks zijn toenmalige goddeloosheid, God aanriep om hem genadig te zijn.
Hij overleefde de storm, begon de door hem vervoerde slaven menselijk te behandelen,
en gaf na een ernstige ziekte in 1755 de zeevaart eraan, waarna hij evangelisch prediker werd.
De ware oorsprong van de melodie is onzeker, maar men vermoedt dat ze teruggaat tot een slavenzang.John Newton werd tenslotte rector aan de St. Mary Woolchurch in Londen en bleef ondanks zijn blindheid prediken tot aan zijn dood.
Amazing grace, (how sweet the sound) Thro’ many dangers, toils ans snares,
That sav’d a wretch like me ! I have alrea-dy come;
I once was lost, but now am found ‘Tis grace has brought me safe thus far
Was blind, but now I see. And grace will lead me home.
Auld Lang Syne
componist John Newton (1725-1807) datum: +/-1765
Deze melodie wordt systematisch gespeeld tijdens “Burns Night” en op o.m. in New York op
Oudejaarsavond, klokslag middernacht. In ons land alom bekend als afscheidslied : “Hier staan tot
afscheid weer in ’t rond, dra zien we elkander weer…”
Zowel de tekst als de melodie van deze tune gaan zeer ver terug in de tijd. Gedeelten van de tekst kan
men terugvinden in een anonieme ballade in een manuscript van 1568, terwijl het refrein zou
teruggaan tot een straatdeuntje uit het einde van de 17de eeuw. Robert Burns bewerkte het geheel
en publiceerde de tune in 1788.
Shoul auld acquaintance be forgot For auld lang syne, my dear
And never brought to mind ? For auld lang syne,
Should auld acquaintance be forgot We'll tak a cup of kindness yet
An auld lang syne For auld lang syne
(The) Barren Rocks of Aden
componist: P.M. Alexander McKellar (1824-1895) datum: 1856
“Bezingt” de barre en desolate rotsen in Aden, aan de ingang van de Rode Zee. Aden werd in 1839
gevoegd bij Brits Indië, en werd in 1967 onafhankelijk, als Zuid Yemen, na hevige gevechten van de
nationalisten tegen de Britse strijdkrachten. De melodie werd in 1856 gecomponeerd door piper James
Mauchline, die blij was om de hete, droge haven van Aden, gelegen in een oude gedoofde
vulkaanmond, te verlaten. Vanaf 1870 maakte de melodie opgang bij snaarinstrumenten.
Piperladdiehere's a song
to make thesoldiersmarchalong
Play itnowandplayit strong
It's thebarrenrocks of Aden
Drummer laddie beat your drum
To let themknowthat we are come
Friendswillcheerandfoeswill run
Fromthebarrenrocks of Aden
(The) Bloody Fields of Flanders
componist: John Mac Lellan (1875-1949) datum: 1919
Doedelzaktunegetoondicht in 1919 op basis van eenoude Perthshire melodie, door John McLellan(1875-1949), pipe-major van het het 8ste Argyllshire Battalion van de theArgyll regiment 8th Argylls, nazijnterugkeeruit de eersteWereloorlog.
(The) Battle of the Somme
componist: P.M. Robert Meldrum (1851-1941) datum: 1916
Gecomponeerd in 1916 door Pipe Major William Laurie, Pipe Major van het 8ste Argyllshire Battalion van de theArgylland Sutherland Highlanders. Hij stierf aan zijn verwondingen kort nadat hij naar England was overgebracht. Maar kon nog het onmiddellijk succes van zijn tune meemaken.
The lark in the evening shedropstothegroundnow,
Biddingfarewelltothe long summerday.
High on a ridgehear a gun hit thesilence,
Flames like a flowerbrightenthesky.
Dugouts are quiet we waitforthemorning.
Feeling a thrill as thebattle draws near.
As dawnwith her pale flush, silversthegreysky
Sharp tongues of shell fire call up theday.
Glory, vainglory, youbeckonedusonward,
Thenjustwhen we seemtobenear
Kitchener’s call andyour light led the way.
You turn intodarkness
Splashedwiththe mud andthepain of theday.
Bonnie Dundee
componist: Walter Scott (1771-1832 ) datum: 1825
Deze tune werd geschreven door de grote Schotse schrijver en dichter Walter Scott. De melodie vertelt de geschiedenis van Bonnie Dundee, bijnaam van John Graham, earl of Claverhouse, viscount of Dundee (1648-1689), die in 1689 de opstand van de Jacobieten leidde en hierbij sneuvelde.
Traag gespeeld, of gezongen klinkt het als een echte ballade, bij een sneller ritme klinkt het als een drinklied. De gebeurtenissen gaan onmiddellijk vooraf aan de "Massacre of Glencoe". Bonnie Dundee, die aanvankelijk diende bij Lodewijk XIV van Frankrijk en vervoegde in 1674 Willem van Oranje.
Hij was een Jacobijns bevelhebber en zou tijdens een veldslag het leven van Willems vrouw, Mary Stuart, dochter van de katholieke James VII (II van Engeland), gered hebben.
Nadat de protestantse Willem van Oranje zijn schoonvader had laten afzetten, en zich het jaar daarop had laten kronen, maakte hij, als Willem III, een einde aan de onderdrukking van de Convenanters, maar kwam daardoor in conflict met de Jacobieten. Onder leiding van Graham of Claverhouse, die intussen door James II tot viscount of Dundee was benoemd, kwamen de Jacobieten in opstand en brachten in 1689 Willems leger een zware nederlaag toe, in een felle strijd bij de pas van Killiecrankie. Bonnie Dundee sneuvelde echter en de Jacobieten, die hun leider verloren hadden, keerden terug naar de Highlands. Daardoor veroverde Willem III de macht. Hij eiste een eed van trouw van elk highland-clanhoofd.
Ditleidde tot de alomgekende "Massacre of Glencoe".
Tae the lairds of Convention t'wasClaverhouse spoke
E'er the Kings crown go down, there are crowns to be broke
Then each cavalier who loves honour and me
Let him follow the bonnets o' bonnie Dundee
Come fill up my cup, come fill up my can
Come saddle my horses and call out my men
Unhook the west port and let us gae free,
For it's up wi' the bonnets o' bonnie Dundee!
Castle Dangerous
componist: James Haugh (1815-1887) datum: 1831
Is de naam van een novelle geschreven door de groteSchotseschrijver Walter Scott enverwijstnaar Douglas Castle gebouwd in de 13de eeuw, later vernietigdenverschillendemalenheropgebouwd.
(The) Cockney Jocks
componist Pipe Sergeant Johnny Hayne datum: 1954
Cockney is nu de algemene term vooreeninwoner van Londen. Jock is de EngelsebijnaamvooreenSchot à Cockney Jock = een in LondengeborenSchot. De tune verwijstnaareenLondensSchots regiment, dato.m in de Zuid-Afrikaanseoorlogen in beidewereldoorlogenvocht.
P.S. Johnny Haynes schreef de melodie in 1954 toen er sprake was datdit regiment zouontbondenworden.
Cullen Bay
Ian P. Duncan
Verwijst naar de baai van Cullen in de regio Moray.
Een pittige melodie, niet voor beginnende spelers daar hij in 5/4 maat geschreven werd, en een uitdaging voor elke pipeband.
(The) Dark Island
(Land of my Youth)
Een mooie ontroerende melodie,
geschrevenvoor de BBC-film “The Dark Island” in 1963. Tekstgaat over de Buiten Hebriden
In the years long ago
When I first left my home
I was young and I wanted
The whole world to roam;
But now I am older
And wiser you see,
For that lovely dark island
Is calling to me ....
Ev’Chistr ta Laou (Bretoens)
het alombekende “Wat zullen we drinken”
(The) Flower of Scotland
componist: Roy Williamson datum: 1960
is het officieusenationale volkslied van Schotland, nogvoor Scotland the Brave. Officieelblijft "God Save the Queen" immers het enige volkslied van het United Kingdom. Het werd in 1960 geschreven door Roy Williamson van de folkgroep The Corries en is sinds 1974 de officiële song van de Schotse Rugbyfans.
De twee laatste, steeds weerkerende, verzen van elke strofe, worden zeer woest gezongen bij elk treffen, inzonderheid bij wedstrijden tegen Engeland. In navolging van het voorbeeld van de Schotse Rugby Unie, nam de Schotse Voetbalfederatie het lied in 1997 als officiële song aan.
Het lied verwijst naar de strijd van de Schotse leider Robert the Bruce tegen de Engelse koning Edward II. Na de slag bij Bannockburn, in 1314, wordt de overmacht van de Engelsen door de Schotten verpletterend verslagen en wordt de Engelse koning Edward II, samen met zijn troepen, gedwongen het land te verlaten.
O Flower of Scotland,
When will we see
Your like again,
That fought and died for,
Your we bit Hill and Glen,
And stood against him,
Proud Edward's Army,
And sent him homeward,
Tae think again.
(O) Gin I were a Baron’s Heir
componist: Joseph William Holder (1765-1823) datum:1893
Pittigwalsje in 6/8 maat.
O gin I were a baron’s heir, An’ could I braid wi’ gems your hair,
And mak’ ye braw as ye are fair, Lassie, would ye lo’e me?
And could I tak’ ye tae the toun, An’ show ye braw sights mony a ain,
And busk ye wi’ a silken goun, Lassie, would ye lo’e me?
Going Home
Old Negro Song & in de 9de Symfonie v. Dvorak(1841-1904) datum: 1893
Going Home is een variatie op het Largo uit de Symfonie “De Nieuwe Wereld” (Symfonie nr. 9, opus 95) van Antonin Dvorak (première 16/12/1893). Een van zijn studenten, William Fisher, schreef een koorzang voor het thema van het tweede deel en noemde het ‘Goin’ Home. Het kende sindsdien een enorm succes. O.m. werd het gespeeld bij de begrafenis van president Kennedy.
Going home, going home, Morning Star lights the way;
I’m just going home. Restless dream all done;
Quiet-like, slip away- Shadows gone, break of day,
I’ll be going home. Life has just begun.
It’s not far, just close by; Every tear wiped away,
Jesus is the Door; Pain and sickness gone;
Work all done, laid aside, Wide awake there with Him!
Fear and grief no more. Peace goes on and on!
Friends are there, waiting now. Going home, going home,
He is waiting, too. I’ll be going home.
See His smile! See His hand! See the Light! See the Sun!
He will lead me through. I’m just going home.
Greensleeves
componist: Richard Jones & Robert Burns (1759-1796) datum: 1580
wals 6/8 Reeds in 1580 wordt deze melodie vermeld in een register waarbij een licentie wordt gegeven tot het drukken van "A new NorthernDittye of the Lady Green-Sleeves". Oudst gekende verzen dateren van 1584 en de oudst gekende melodie van 1652.
De legende vertelt dat koning Hendrik VIII deze verzen schreef voor Anna Boleyn, toen deze aan zijn hof verbleef. Begin 1533 liet Hendrik VIII zijn eerste huwelijk, met Catharina van Aragon, ontbinden om in september met de zwangere Anna Boleyn te kunnen trouwen. Zij beviel toen van de latere koningin Elisabeth I. Hendrik VIII liet Anna Boleyn in 1536 in de Londense Tower onthoofden op beschuldiging van overspel
At last my love, you do me wrong,
To cast me off discourtconsby.
And I have loved you so long,
Delighting in your company
Greensleeves was all my joy,
Greensleeves was my delight
Greensleeves was my heart of gold,
Who but my lady Greensleeves ?
(The) Green Hills of Tyrol
P.M. John MacLeod componist: P.M. John MacLeod (1887-1917) datum: 1854
is een der meest gespeelde tunes door de huidige pipe bands.
Wanneer twee vreemde pipers of pipebands elkaar ontmoeten spelen is dit over het algemeen de eerste melodie die ze samen spelen. Het wordt bijna altijd samengespeeld met “Whenthe Battle is Over”
Het was origineel geschreven voor de opera "Willem Tell" van Rossini, maar werd in 1854 herschreven voor doedelzak, door Pipe Major MacLeod, lid van de 93ste Sutherland Highlanders, nadat hij de melodie had horen spelen door een Sardinische militaire band tijdens de Krimoorlog, waarbij zijn regiment trouwens een grote reputatie verwierf.
Pipe Major MacLeod, werd onderscheiden nadat hij, tijdens de Indische opstand te Lucknow, als eerste de vijandelijke linies doorbrak en onmiddellijk op de doedelzak begon te spelen.
De tune verhaalt over de Schotse soldaat die sterft in de heuvels van Tyrol, ver weg van de eigen Highland Hills.
There was a soldier, a Scottish soldier
Who wandered far away and soldiered far away.
There was none bolder, with good broad shoulder
He's fought in many a fray, and fought and won.
He'd seen the glory and told the story
Of battles glorious and deeds neforious
But now he's sighning, his heart is crying
To leave these green hills of Tyrol.
Because this green hills are not highlands hills
Or the island hills, the're not my land's hills
And fair as these green foreign hills may be
They are not the hills of home.
Highland Cathedral
componist: Michael KorbenUliRoever datum: 1979
Niettegenstaandedezehymneaanvankelijk door de muziekuitgeversnietgunstigwerdonthaald, kende de uitgave op single, in 1982, plots eengrootsucces. Sindsdienwerddezemelodieuitgegeven op meer dan 80 manieren, voorallerleimuziekinstrumentenengebracht door artiesten over heel de wereld. Het wordt door alle Schotse bagpipe bands gespeelden is een der best gekende bagpipe tunes in de wereld. Samen met Amazing Grace is Highland Cathedral de meestgekozenmelodievoorsamenspel van Schotsedoedelzak met anderemuziekinstrumenten.
There is a land far from this distant shore
Where heather grows an Highland Eagles roar
Ther's a land that will live ever more
Deep in my heart, my Bonnie Scotland
Though I serve so far away
I still see your stream, cities and dreams
I can't wait until the day
When I'll come home once more to you
So Lord keep me from the harm of war
Trough all the dangers and the battle roar
Keepme safe until I'm home once more
Home to my own in Bonnie Scotland
Highland Laddie
componist: Robert Burns (1759-1796) datum: 1796
Korte maar pittigemelodie. Wordt op Schotse events bijnasystematischgespeeld op het einde, alseerbetoonaan de hoogstepersonaliteit die dan aanwezig is. Meestal na Scotland the Brave.
Zeerdikwijlsgespeeldalsdanstune.
Speciaalbekend door het feitdat de 21-jarige personal-piper (Bill Millin) van Lord Lovat deze tune, op aangeven van Lord Lovat, teraansporingbleefdoorspelentijdens de landing op het Normandische strand (Sword Beach), terwijlzijnkrijgsmakkersnaast hem sneuvelden. De Duitsersschotenniet op hem omdatzedachtendathijgekgeworden was. Piper Bill stierf in 2010, 88 jaar oud.
Where ha’ye been a’ the day ?
Bonnie laddie, Hielan’ laddie
Saw ye him that’ far awa’
Bonnie laddie, Hielan’ laddie
.
When he drew his gude braid-sword
Then he gave his royal word..
Frae the field he ne’er wad flee
Wi’ his friends wad live or d
On his head a bonnet blue
Bonnie laddie, Hielan’ laddie
Tartan plaid and Hielan’trews
Bonnie laddie, Hielan’ laddie.